Czasami relacje ograniczają się do etapu lekkiego zauroczenia. Osoba zapala się, czuje sympatię i przyciąganie, ale po pierwszym seksie lub kilku randkach traci zainteresowanie partnerem. Sytuacja powtarza się w kółko: powieści nie rozwijają się w głębokie uczucia i pojawia się strach przed samotnością na zawsze.
Reklama
Strach przed intymnością
Ten lęk jest zwykle związany z relacjami ze znaczącymi dorosłymi w dzieciństwie. Gdy dziecko zaczyna poznawać świat i siebie, ważne jest, aby dać mu poczucie autonomii i „odrębności”.
Na przykład dziecko ucieka od matki i odwraca się, aby upewnić się, że ona tam jest. Jeśli matka ma wystarczająco dużo wewnętrznego spokoju i zaufania, cierpliwie czeka na powrót dziecka. Ale są chwile, kiedy matka nie radzi sobie z niepokojem i sama biegnie do dziecka. Opieka wygląda na duszącą – więc w przyszłości dziecko to będzie próbowało realizować swoją autonomię przy każdej okazji.
W dorosłym życiu takie osoby często kojarzą bliskie relacje z brakiem wolności. Aby zachować niezależność, zachowują dystans, ukrywają swoje prawdziwe uczucia i jako pierwsi zrywają związek.
Unikający typ przywiązania
Jeśli dana osoba ma unikający typ przywiązania, seks może stać się substytutem intymności. U takich osób pierwsze doświadczenie relacji ze znaczącymi dorosłymi było destrukcyjne. Najbardziej kochana osoba była wroga, zimna lub opresyjna. Dla nich emocjonalna bliskość jest synonimem zagrożenia; nie wierzą, że istnieją związki, w których mogą czuć się bezpiecznie.
